maandag 7 maart 2022

Mantra's voor vrede.

 Mantra's voor vrede. 

Of ik op dinsdag 1 maart mee wil zingen voor vrede ? Toen die vraag binnenkwam en tegelijk de donkere berichten uit Oekraïne binnen stroomden, wilde ik dat wel. Het werd een bijzondere avond, ook omdat er wereldwijd werd meegedaan. 

Later begreep ik dat de Hindoes op deze dag zingen en bidden tot de god Shiva in de hoop en verwachting dat deze de wereld zal zuiveren van de duisternis en het licht bij de mensen brengt.


In het schrijfcafé op vrijdag  4 maart komt bij het thema Vrede, de ervaring van woensdag weer terug.

Ahava ( Sanskrit ).

Het is dinsdagavond en ik heb zojuist de link geactiveerd om mee te chanten voor vrede in de wereld. In beeld verschijnt een groep mensen en de muzikale begeleider Jan Hendrik. Ik herken sommigen van een eerdere gelegenheid.

Ik ben niet zo'n on-liner. Ik doe, zeker dit soort activiteiten, liever rechtstreeks in contact met de ander. Maar in dit geval kan het niet anders. Als het zingen of chanten begint voel ik dan ook wat weerstand om mee te doen. Ik los dat op door weg te gaan van het beeld en mij dan te richten op het geluid. Zachtjes zing ik mee. Tussendoor loop ik naar de PC om te kijken hoe het daar gaat. Moedige mensen vind ik. Ze zitten daar open en weliswaar niet bloot, maar wel heel kwetsbaar urenlang in beeld.

De sfeer is er een van verbinding en mildheid en ik blijf kijken. Soms in de verstilling, dan weer in de ritmiek meedoen. Bij de mantra Ahava vraagt de begeleider onze ogen te sluiten en een uitzicht op een mooi landschap te visualiseren. Nu is visualiseren wel mijn ding, maar in deze context wat lastig. Iets in mij zegt te gaan staan en mijn armen wijd te spreiden. Op dat moment opent zich geen landschap voor mij, maar boven mij. Ik zie hoe van bovenaf een driehoek van goudgeel licht op mij neerdaalt. Ik ben verwondert over de snelheid waarmee dit beeld zich aandient. Zo helder, zo intens ook. Vanuit de punt van de driehoek daalt een witte duif met een kloppend hart naar beneden. Het raakt me in stilte en vrede.

De volgende dag vraagt een dierbare vriendin of ik haar wat licht wil sturen, omdat het niet zo goed met haar gaat. Ik reik haar het beeld aan dat ik eerder mocht ontvangen. Een beeld van hoop.

Verbinden, ontvangen, innemen, verbinden en doorgeven. Zo werkt vrede.

Haiku:

Licht valt in driehoek

in mijn gespreide ruimte

een duif brengt vrede.




 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten