Zie jezelf - met je beeldend vermogen - wandelend tussen de grasvelden op een mooie zonnige en warme lentedag. De lucht is helder en zuiver en je geniet.
Je besluit languit in het verse, zachte en warme gras te gaan liggen. En je richt je aandacht naar boven, naar de lucht. Het diepe blauw van de lucht, de kleine witte wolkjes. Om je heen voorjaarsbloemen en vlinders.
Zie hoe er een vlinder naar je toe komt. Je heft voorzichtig je hand op en de vlinder neemt daar op plaats. Bekijk de kleuren, de fragiliteit, de schoonheid van de vlinder. Geef dan de vlinder weer de ruimte m verder te gaan.
Richt dan weer je aandacht op de lucht en zie op grote hoogte een grote vogel gedragen wordt door de lucht. Hij zweeft moeiteloos verder op zijn wijde vleugels.
De vogel gaat uit je zicht en je kijkt nog hoger. Zie daar een klein wit wolkje dat voorbij drijft en steeds kleiner wordt totdat het oplost.
Ervaar steeds meer ruimte, hoogte, diepte en adem deze in en uit. Voel je verbonden met deze kleur en deze ruimte. Voel ook tegelijkertijd het contact met de grond, het warme gras, de aarde. Voel je gesteund en gedragen.
Bevestig dan voor jezelf: ik heb ruimte, hoogte, diepte.
En: Ik ben ruimte, hoogte, diepte.
En adem dat een aantal malen door.
Henk 26-02-2015
( met dank aan Piero Ferrucci ).
info: arto.hotze@hotmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten